Α.Π.Ο.ΔΡΑΣΗΣ

Ενώνοντας τη φωνή μας με την Επιτροπή Αγώνα Πολιτών κατά της καύσης σκουπιδιών και με άλλες συλλογικότητες της περιοχής μας, φτιάξαμε ένα σύντομο βίντεο που προβλήθηκε τις Τετάρτες στις κινηματογραφικές ΑΠΟΔράσεις. • Να σταματήσει ΤΩΡΑ η καύση σκουπιδιών στην ΑΓΕΤ και σε κάθε άλλη τσιμεντοβιομηχανία της χώρας.  • Να εγκατασταθεί άμεσα δίκτυο καταγραφής της αέριας ρύπανσης και τη ρύπανσης της γης, των υδάτων, των κτηνοτροφικών και αγροτικών προϊόντων.  • Να μην κατασκευάσει ο Δήμος Βόλου εργοστάσιο παραγωγής SRF (καύσιμα από σκουπίδια).  • Να προχωρήσει τώρα η οικολογική διαχείριση των απορριμμάτων προς το συμφέρον της κοινωνίας, όχι των ιδιωτικών εταιρειών.  

Το ντοκιμαντέρ Οι Παρτιζάνοι των Αθηνών (2018) προβάλλεται στις Σταγιάτες Πηλίου την Τετάρτη 1 Αυγούστου, στις 9:00μμ. Μετά την προβολή ακολουθεί συζήτηση με τους δημιουργούς του ντοκιμαντέρ και τον Βολιώτη συγγραφέα Θανάση Βογιατζή. Οι Παρτιζάνοι των Αθηνών είναι ένα ντοκιμαντέρ για την ΕΑΜική Αντίσταση την περίοδο της Κατοχής στην Αθήνα (’41-’44). 14 αφηγήσεις. 14 ιστορίες. Ένας λαός ενάντια στους Ιταλούς και Γερμανούς κατακτητές και στους ντόπιους συνεργάτες τους. Ένα ντοκιμαντέρ για τη συλλογική μνήμη. Με αφετηρία τις μαρτυρίες ανθρώπων που έλαβαν μέρος στην Αντίσταση, το ντοκιμαντέρ επιχειρεί να ρίξει φως σε γνωστές και άγνωστες ιστορίες του αγώνα τους, όπως αυτές διαδραματίστηκαν μέσα στις συνοικίες της Αθήνας. Από την περίοδο του λιμού του ’41-’42, τα συσσίτια των λαϊκών επιτροπών και της Εθνικής Αλληλεγγύης, τις μεγαλειώδεις πορείες ενάντια στην επιστράτευση και την κάθοδο των Βουλγάρων, τις μάχες του ΕΛΑΣ και της ΟΠΛΑ στις συνοικίες, την ίδρυση του ΕΑΜ με πρωτοβ

Με την ταινία του Παντελή Βούλγαρη Το τελευταίο Σημείωμα συνεχίζονται οι προβολές στο Κοινοτικό Κέντρο Παράδοσης και Πολιτισμού Σταγιατών, την Τετάρτη 25 Ιουλίου 2018, στις 9:20 το βράδυ. Την Πρωτομαγιά του 1944, κι ενώ η Αθήνα εξακολουθούσε να τελεί υπό ναζιστική κατοχή, διακόσιοι κρατούμενοι των φυλακών Χαϊδαρίου οδηγούνται στο σκοπευτήριο της Καισαριανής και εκτελούνται ως αντίποινα για την δολοφονική ενέδρα που έστησαν Έλληνες αντιστασιακοί εναντίον ενός υψηλόβαθμου αξιωματικού των Ες Ες και τριών αντρών του. Ανάμεσα στους εκτελεσθέντες ήταν και ο 34χρονος Ναπολέων Σουκατζίδης, μορφωμένος και πολύγλωσσος αγωνιστής του λαϊκού κινήματος και κομμουνιστής ο οποίος, κατά τη διάρκεια του εγκλεισμού του στις φυλακές, υποχρεωνόταν να χρησιμεύει ως διερμηνέας των Γερμανών. Βασισμένη στα πραγματικά συμβάντα εκείνης της θλιβερής Άνοιξης του 1944, είναι η ιστορία της τελευταίας ταινίας του Παντελή Βούλγαρη και παρουσιάζει πότε την καθημερινή μάχη επιβίωσης των φυλακισμένων το

Οι προβολές στις Σταγιάτες συνεχίζονται κι αυτή την Τετάρτη 18 Ιουλίου, στις 21:20 με την ιταλική κωμωδία Πού πάω Θεέ μου; ( Quo vado? ) του 2016, σε σκηνοθεσία Τζενάρο Νουνζιάντε. Ο Κέκο από μικρός ονειρευόταν να γίνει... δημόσιος υπάλληλος. Και τα καταφέρνει. Έχει φτάσει μεσήλικας κι απολαμβάνει ζωάρα: αποφεύγει να παντρευτεί, μένει με τους γονείς του και στη «δουλειά» μονιμότητα, ησυχία, αταραξία. Μέχρι που η νέα κυβέρνηση αποφασίζει να κάνει το αδιανόητο: να ξεκουνήσει τους δημοσίους υπαλλήλους από το λήθαργό τους. Ή δέχεσαι να παραιτηθείς οικειοθελώς ή σε στέλνει σε συνεχείς μεταθέσεις. Έτσι ο Κέκο πέφτει θύμα του νέου νόμου περί κινητικότητας και βρίσκεται να γυρίζει τον κόσμο - από το Βόρειο Πόλο μέχρι την Αφρική (όπου εκεί τον συναντάμε να αφηγείται τις περιπέτειες και τα ταξίδια του σ' έναν φύλαρχο). Θα αποφασίσει να πάρει τη ζωή στα χέρια του και να αποχωριστεί τη θεσούλα του; Ή θα συνεχίζει να περιοδεύει πεισμωμένα;   Σκηνοθεσία: Τζενά

Με την σουηδική ταινία "Ο κύριος Όβε" (A man called Ove, 2015) του Χάνες Χολμς συνεχίζονται οι προβολές στις Σταγιάτες, την Τετάρτη 11 Ιουλίου στις 9:20μμ., στην αυλή του Κοινοτικού Κέντρου Παράδοσης και Πολιτισμού. Ο κύριος Όβε είναι ένας εσωστρεφής και στριμμένος μισάνθρωπος ο οποίος έχει χάσει πριν λίγο καιρό τη γυναίκα του. Σκοπός του είναι «να πάει να τη συναντήσει» άμεσα, αλλά η μετακόμιση μιας φασαριόζικης οικογένειας δίπλα του θα του αλλάξει με απρόοπτο τρόπο τα σχέδια σε μια γλυκόπικρη κομεντί πάνω στη θλίψη, την απώλεια και τη βορειοευρωπαϊκή νοοτροπία.  Ο κύριος Όβε είναι μια απόλυτα γραφική φιγούρα. Στα 59 του χρόνια, αντικοινωνικός κι ανάγωγος, γνωρίζει νέους ανθρώπους που θα «ξεκλειδώσουν» την καλή του πλευρά αλλά και τα μυστικά / φαντάσματα του παρελθόντος που τον έχουν «καταντήσει» έτσι. Μεταπηδώντας συνεχώς από το σήμερα σε flashbacks της περιπετειώδους ζωής του, ο θεατής αλλά και η καλόκαρδη νέα γειτόνισσα του Ούβε, Νασανίν (Ιρανή μετανάστρια