Και όμως αληθινό: οι Σταγιάτες, το χωριό του νερού, χωρίς νερό!

Είναι η δεύτερη φορά τα τελευταία χρόνια που μέσα σε χριστουγεννιάτικες γιορτές τα σπίτια των Σταγιατών ξέμειναν από πόσιμο νερό σε συνθήκες πολικού ψύχους.

Στην πρώτη περίπτωση, το 2015 οι υπεύθυνοι της ΔΕΥΑΜΒ αποφάνθηκαν ότι η πηγή πάγωσε(!) και δήλωσαν αδυναμία να λύσουν το πρόβλημα. Χρειάστηκε την παραμονή της πρωτοχρονιάς να κινητοποιηθούν 4 άνθρωποι του χωριού για να αποκατασταθεί η βλάβη μετά από 8 ώρες σκληρής προσπάθειας με μισό μέτρο χιόνι και θερμοκρασίες πολύ κάτω από το μηδέν και τελικά το νερό άρχισε να τρέχει στις βρύσες των σπιτιών, χρονιάρες μέρες.

Μετά από ακριβώς 2 χρόνια, στις 7/1/2017 το χωριό ξεμένει πάλι από νερό και γινόμαστε μάρτυρες παρόμοιου σκηνικού από την ΔΕΥΑΜΒ η οποία ήλθε, είδε, είπε ότι δεν μπορεί να κάνει κάτι και ...απήλθε!

Μόλις ένα μήνα από την έκδοση της αρνητικής απόφασης του δικαστηρίου για τα ασφαλιστικά μέτρα κατά της χλωρίωσης του πηγαίου νερού, καταρρίφτηκε το επιχείρημα της έδρας ότι η ΔΕΥΑΜΒ κάνει υποδειγματική δουλειά στη συντήρηση του δικτύου των Σταγιατών. Επιχείρημα προκλητικά ανεδαφικό και εξωπραγματικό.

Εμείς, οι κάτοικοι του χωριού που φτιάξαμε το δίκτυο εδώ και δεκάδες χρόνια, και το συντηρήσαμε με νύχια και με δόντια, είμαστε θεατές στο έργο της εγκατάλειψης και της συστηματικής φθοράς του με πρωταγωνιστή την ΔΕΥΑΜΒ και με αποτέλεσμα να έχουμε συχνά πυκνά τεράστια προβλήματα, όπως το τωρινό, πέρα από την εν ψυχρώ ποιοτική υποβάθμιση του πόσιμου νερού.

Πιο συγκεκριμένα λοιπόν:

1. Το νερό που έρχεται από την πηγή είναι αισθητά μειωμένο ποσοτικά γιατί κάπου κατά μήκος της διαδρομής προς την κεντρική δεξαμενή υπάρχει συγκέντρωση φυτικού υλικού που εμποδίζει την κανονική ροή. Η απόφραξη, μετά την τεράστια περσινή προσπάθεια που κάναμε για αναβάθμιση του δικτύου, είναι μια εύκολη υπόθεση ρουτίνας, απαγορευτική ωστόσο για την ΔΕΥΑΜΒ και το δόγμα "εγκαταλείπω, χλωριώνω και ...την κάνω με ελαφρά πηδηματάκια". Με την αβάντα και την κάλυψη της δικαιοσύνης που βαφτίζει την εγκατάλειψη, "συστηματική δουλειά"!

2. Κάθε χρόνο ένα τμήμα του χωριού στερείται σε μέρες χιονιού και παγωνιάς πόσιμο νερό, γιατί ένας μηχανισμός ελέγχου πλήρωσης της δεξαμενής, επειδή είναι απόλυτα εκτεθειμένος στο περιβάλλον παγώνει και η διακοπή παροχής είναι αναπόφευκτη. Αφού λοιπόν ο κόσμος ταλαιπωρηθεί για κάποιες μέρες, οι τεχνικοί της ΔΕΥΑΜΒ  εμφανίζονται, ξεπαγώνουν το μηχανισμό και εφαρμόζουν πάντα την κατά την άποψη τους επιστημονικά αποδεκτή αντιμετώπιση του προβλήματος: σκεπάζουν το μηχανισμό με μια πλαστική σακούλα απορριμμάτων την οποία σταθεροποιούν με πέτρες!  Για να ανανεωθεί το ραντεβού μας με το πρόβλημα, στην αμέσως επόμενη παγωνιά.

3. Η δήλωση αδυναμίας παρέμβασης της ΔΕΥΑΜΒ λόγω καιρικών συνθηκών είναι απαράδεκτη κοινωνικά και νομικά. Είναι αδιανόητο να επικαλούνται δυσκολίες πρόσβασης στο δίκτυο του νερού λόγω χιονόπτωσης 20 και 30 πόντων. Όταν μάλιστα οι κάτοικοι του χωριού χρόνια τώρα αντιμετωπίζουν όλα τα προβλήματα στην ύδρευση έγκαιρα ακόμη και κάτω από πιο δύσκολες καιρικές συνθήκες.

Σωστά, λοιπόν, οι Σταγιατιώτες αρνήθηκαν να υποκύψουν στον εκβιασμό του πρόστιμου για την εγκατάσταση υδρομετρητών, για πάνω από 10 λόγους. Προστέθηκε ήδη άλλος ένας και μάλιστα πολύ σοβαρός. Είναι η ταλαιπωρία με τον πρώτο χιονιά, με την πρώτη παγωνιά.

Συμπληρώνουμε ήδη πέντε μέρες χωρίς νερό στα σπίτια μας και έχουμε αποφύγει τα χειρότερα λόγω της ύπαρξης των κρηνών σε τρία σημεία μέσα στο χωριό. Δικαιώνεται έτσι ο αγώνας μας για την προστασία τους από τότε που για πρώτη φορά ακούστηκε - τον Ιούλη 2011 - δια στόματος του τότε αντιπροέδρου της ΔΕΥΑΜΒ ότι "είναι απαράδεκτο να υπάρχουν δημόσιες βρύσες στα χωριά, γι αυτό και θα τις κλείσουμε" μέχρι και σήμερα!

Η υπομονή μας ωστόσο εξαντλείται. Είμαστε υποχρεωμένοι να υπερασπιστούμε τα στοιχειώδη μέσα επιβίωσης που η ίδια η φύση μας εμπιστεύθηκε για να συνεχίσουμε να υπάρχουμε ως κοινότητα ακόμη και σε δύσκολες καιρικές συνθήκες. Είμαστε πεισμένοι ότι αυτοί που έχουν αναλάβει το ρόλο του διαχειριστή του νερού, δεν είναι μόνον ανίκανοι. Εξυπηρετούν την πολιτική της υποβάθμισης των δημόσιων αγαθών και υπηρεσιών που οδηγεί κατευθείαν στο ξεπούλημα.

Αν θέλουμε ως Σταγιατιώτες, να σώσουμε το πιο σημαντικό αγαθό του χωριού μας θα πρέπει να συνεχίσουμε να παίρνουμε τα πράγματα στα χέρια μας , να λειτουργούμε ως ενεργοί πολίτες και να μη χαλαρώσουμε ποτέ στον αγώνα μας. Έναν αγώνα που εμπνέεται και εμπνέει και άλλες κοινότητες σε όλη τη χώρα και αποτελεί κίνητρο για την επαφή μας με πάρα πολύ κόσμο που έρχεται να γνωρίσει το χωριό μας.

Το γεγονός ότι για πρώτη φορά στην ιστορία του Βόλου κάτω από παρόμοιες συνθήκες οι κάτοικοι του αστικού κέντρου υποφέρουν από έλλειψη νερού αυτές τις μέρες, δείχνει ότι η πολιτική της εγκατάλειψης είναι ενιαία και συστηματική.

Αυτό σημαίνει ότι ο αγώνας για την υπεράσπιση του δημόσιου χαρακτήρα του νερού οφείλει να είναι ενιαίος και όχι μόνον τοπικός.

Τώρα έχουμε έναν παραπάνω λόγο να τον συνεχίσουμε πιο δυνατά στα χωριά και την πόλη.

Α.Π.Ο.Δράσης